Yargıtay 3. Hukuk Dairesi, beş yıllık belirli süreli kira sözleşmesi bitmeden “konut ihtiyacı” gerekçesiyle kiracının tahliyesini talep eden ev sahiplerini haksız buldu. İlk derece mahkemesinin tahliye kararına yapılan itirazı değerlendiren Yargıtay, kanundaki açık hükme dikkat çekerek belirli süreli sözleşmelerde tahliye davasının ancak sürenin sona ermesinden sonra açılabileceğini belirtti ve kararı kanun yararına bozdu.
Kiracı ve ev sahibi arasındaki davalar mahkemelerde yığılmışken Yargıtay, mahkemelerin yanlış kararlarını düzeltiyor.
Ev sahibinden ‘konut ihtiyacı’ gerekçesiyle tahliye talebi
NTV’den Burak Taşçı’nın haberine göre, ev sahibi olan Semiha Koldaş ve Yusuf Koldaş, 5 yıllık kontrat yaparak kiraya verdikleri evi kiracının tahliye etmesini istedi. Tahliye sebebi olarak da konuta kendilerinin ve müşterek çocuklarının ihtiyacı olduğu öne sürülerek dava açıldı.
Davalı taraf olan kiracı Bayram Ok’un avukatı Muhammed Ok ise davacıların ihtiyaçlarının samimi olmadığını ve davanın reddini talep etti.
Ancak ilk derece mahkemesi, 15 Ağustos 2020 tarihinde yapılan 5 yıllık belirli süreli kira kontratını dikkate almayarak Semiha ve Yusuf Koldaş’ın başka bir taşınmazı olmadığını, toplanan deliller çerçevesinde ihtiyacın gerçek, samimi ve zorunlu bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar vermişti.
Dava, 1 Aralık 2023 yılında açıldı
Kanunda yer alan ancak ilk derece mahkemesi hakimi tarafından dikkate alınmayan belirli süreli kira kontratlarında süre bitiminden sonra tahliye davası açılması gerekliliği oldu. Kira kontratı 15 Ağustos 2020 tarihinde yapıldı ve dava 1 Aralık 2023 tarihinde açıldı. 5 yıllık olan kontratın süresinin dolmamasından dolayı ilk derece mahkemesinin verdiği karar usul ve yasaya aykırı bulundu.
Yargıtay 3’üncü Dairesi kira kontratının 15 Ağustos 2025 tarihinde sona erdiğini ve bu nedenle 1 Aralık 2023 tarihinde açılan davada verilen kararın reddedilmesi gerektiğini, temyiz kararının kabul edildiğini açıkladı.
Yargıtay, verilen kararda ilk derece mahkemesinin kararına yönelik temyiz başvurusunun kabulüne, kararın sonucuna etkili olmamak üzere kanun yararına bozulmasına karar vermiş oldu.
